مقاله ورزش از نظـر اسـلام

مقدمه

 از روزی كه خداوند بشر را خلق فرمود، نیاز به ورزش و تربیت بدنی نیرومند و قوی از جانب این مخلوق به خوبی حس شد چه از جنبه دفاع شخصی و یا كسب معاش و چه از جهت مقابله و رویارویی با طبیعت پیرامونش.

نیاز بشر به ورزش و تربیت بدنی در طول روزگاران همواره وجود داشته و هیچگاه نبود كه انسان خویش را از داشتن بدنی سالم و قوی بی نیاز ببیند. هرچه زمان جلوتر می‌رفت به گونه های مختلف، انسان ضعیف از انجام اموری كه توانایی لازم را داشته باز می تواند (هر زمان به مقتضای خودش) بعد از ظهر و ترویج شریعت اسلام كه این دین همواره پیروانش را به داشتن بدنی سالم و قوی تشویق و ترغیب می كند، مسئله پرورش بدن به منظور برخورداری از روانی سالم در میان مسلمانان جایگاه ویژه ای یافت.

از جمله شعارهایی كه اسلام نیز آن را تایید می‌كند این است كه:

روح سالم در بدن سالم است. زیرا كسی كه دارای بدنی ضعیف و تربیت نشده باشد، حتی به جای آوردن واجبات و عبادات نیز دچار كاستی و نقصان است چه رسد به اینكه بخواهد در محیط اطرافش احقاق حقی بكند و دست ظلمی را از دامن مظلومی قطع بكند.

اگر ما در سیره رهبران دینی از جمله علی (ع) یا حتی پهلوانان نگاه بكنیم در خواهیم یافت كه ایشان قدرت بدنی بالا را در راه صحیح و جهت مثبت آن صرف می كردند و نه در راه ظلم به دیگران. در احوال پهلوانان دیده می شود كه ایشان معتمد ونقطه اتكا افراد جامعه بوده اند چرا كه ایشان توانسته اند معنویت را با قدرت بدنی ممزوج كرده و از ثمره شیرین آن كه همانا دستگیری از افتادگان و كمك به بیچارگان باشد بهره ها برده اند ولی متاسفانه مسئله ورزش و تربیت بدنی باآن جایگاه رفیع كه از آن یاد شد به صورت حربه تبلیغاتی در دست استعماراگران و دشمنان كشورهای جهان سوم در آمده و بهره هایی كه ایشان از تبلیغات ورزش برده اند چیزی نیست جز پر كردن جیبهای خود و به باطل گذرانیدن وقت ارزشمند جوانان. 

ورزش در لغت و تاریخچه ورزش

الف) ورزش از دیدگاه لغت فارسی

1-  ورزش: .ورزیدن/ اجرای مرتب تمرینهای بدنی به مظنور تكمیل قوای جسمی و روحی.[1]

2-  ورزش:

الف) فعالیت منظم بدنی یا برنامه ریزی شده ای برای پرورش یا حفظ سلامتی بدن یا تواناییهای جسمی معین.

ب) علمی كه برای كسب مهارت یا حفظ آن انجام می گیرد. [2]

3-  ورزش: ورزیدن. [3]

4-  ورزش: ملكه كردن ورزیدن باشد، همچو خمیر ساختن آب با آرد و آمیزش تمام دادن به چیزهای دیگر و هر كاری است كه بسیار و با بار كنند، برای آنكه در آن هنرمند و كامل شوید.[4]

ب) ورزش از دیدگاه لغت عرب

الف: راض یروض: روضاً و ریاضةً و ریاضاً، الحیوان، ذَلَّلَه، الدّر، ثَقَبه

الریاضه:

مصدر راض 2- تمارین منظمه و العاب ذات اصول و قواعد یقصد بها الی تقویه الجسم و تغذیه النفس، بإكساب المرء صفات حمیده كالمثابره و الجلد واللین.

[1]- فرهنگی معین، دهخدا، ج 14، ص 20476، ماده ورزش.[2]- فرهنگ زبان فارسی، امروز، تالیف: غلامحسین صمدی، ص 984.

[3] - فرهنگ عمید، ج 2 ص 1946.[4] - فرهنگ جامعع فارسی، تالیف: محمد پادشاه، ص 4487.

فهرست مطالب