مقاله ورزش از نقطه نظر به هنجار سازی

مقاله ورزش از نقطه نظر به هنجار سازی

همانطوری که دیده شده است، یکی از روش های تنبیه برای رفتار بد و یا غیر نرمال و نا به هنجار جناح محدود کننده نام دارد که در آن زندانیان امکانات کمتری برای تمرین ورزش دارند. در جناح محدود کننده ،اتاق آموزش وزنه برداری کوچکی وجود دارد. زندانیانی که در جناح محدود کننده تمرین می کنند به دو دسته تقسیم می شوند که هر گروه هفته ای چهار بار و هر بار یک ساعت کار می کند. در طول یک سال کارمیدانی، وزنه کاری آزاد در این اتاق وزنه برداری برداشته شده و یا وسایل آموزش وزنه برداری تعویض شده اند. دلیل این موضوع این است که مدیریت زندان از این بیم داشته اند که زندانیان ممکن است از آنها به عنوان سلاح برای ضربه زدن به یکدیگر و کارمندان زندان استفاده کنند. در یک سالن، خارج از اتاق وزنه برداری، تعدادی دوچرخه تمرین قرار داشته اند.

وقتی زندانیان در خارج محدود کننده، در حال تمرین در سالن آموزش بدنسازی هستند، دو افسر زندان همیشه حاضرند، در حالیکه هیچ مربی حاضر نیست. زندانیان آزادانه تمرین می کنند و بیشتر از یکدیگر یاد می گیرند، زندانیان در جناج محدود کننده، یکبار در هفته می توانند در آموزش فوتبال زیر نظر یکی از افسران « دپارتمان فعالیت ها» شرکت کنند. برخی از زندانیان بعد از ظهر و هنگام تمرین در محوطه زندان می دوند و یا پیاده روی می کنند و گاهی اوقات با یکدیگر و طبق میل خود در هنگام ساعات تمرین، فوتبال بازی می کنند. برخی تعطیلات هنگام کارمیدانی، زندانیان در جناح محدود کننده، تورمنتی تشکیل می دهند و با یکدیگر در ورزش های مختلف مانند پرش طول، پرتاب توپ، دویدن دور محوطه و .... رقابت می کنند. برندگان این مسابقات به عنوان «قوی ترین مرد زندان لهستان» لقب می گرفتند و نام آنها در مجله زندان چاپ می شد.

آغازی برای بحث درباره آموزش وزنه برداری:

همانطورکه دیده شده است، شرایط برای تمرین ورزشی در جناح مقابل بیمار بهتر از جناح محدود کننده است. امکانات بالای برای تمرین ورزش، در جناح مقابل را می توان کالای با ارزشی دانست که بخاطر رفتار خوب زندانیان تجارت می شود. استفاده از امکانات بهبود یافته آموزشی وزنه برداری به عنوان بک کالای با ارزش می تواند ضد و نقیض به نظر آید، چون نه وزارت دادگستری و نه پلیس و نیز نه بسیاری از افسران زندان به نظر می آید که عقیده ندارند، آموزش وزنه برداری، همان اهداف آموزشهای اجتماعی را دنبال می کند که آنها از ورزش توقع دارند. اگر چه آن به عنوان یک کالای با ارزش به نظر می رسد، زیرا آموزش کار با وزنه فعالیت ورزشی بوده که برای زندانیان در هر دو جناح مقابل و محدود کننده را به خود جذب می کرد. بعد از مدتی در زندان من فهمیدم که برای زندانیان «آموزش دادن» هم معنی با آموزش کار با وزنه بود «آموزش» آموزش کار با وزنه بود. موقعیت های بهتری برای تمرین کار با وزنه ممکن است دلیلی برای این باشد که زندانیان در پاسخ رفتار بهتری از خودشان نشان می دهند و محکومیت خود را در جناح مقابل می گذرانند. 

ساختار بدن جنایتکار:

برای کارن، این بدن است که تجاوز و آموزش کار با وزنه را به هم مرتبط می سازد. وجود یک بدن ماهیچه ای قوی می تواند خود به عنوان  تجربه شود. زیرا نمادی از نیروی پتانسیل را بوجود می آورد، قدرت و بدن ماهیچه ای می تواند بر دیگران اعمال شودو برای کارن، وقتی بدن ماهیچه ای قوی به فردی متعلق است که او می داند که مرتکب جنایت شده است، آنگاه نمی تواند از تفسیر خود یعنی بدن متجاوز چشم پوشی کند زیرا این بدن برای او ابعاد دیگری دارد. برای کارن این اطلاع و دانش مفهوم نیروی پتانسیل را ایحاد می کند، قدرت و توانایی یک بدن با یک بدن ماهیچه ای نمود پیدا می کند، بیشتر خطرناک است زیرا قدرت یک بدن می تواند مترادف «متجاوز» باشد اگر جرم های جدید مرتکب شود. بدینوسیله، کارن مردانگی را با عمل جنایتکارانه تجاوز که نه تنها زندانی شده اند بلکه دفن شده اند، مترادف می داند، کارن، بنابراین، در ساختار«متجاوز»، بدن ماهیچه ای «متجاوز» را به عنوان نمادی از تجاوز و حمله می داند.