تحقیق فشار روانی بعد از حادثه یا پی تی اس دی

فهرست عناوین مطالب

مقدمه

مراحل تشخیص پی تی اس دی

ملاک تشخیص

انواع پی تی اس تی

علایم پی تی اس دی

پیشگیری پی تی اس دی

درمان در پی تی اس دی

*****************

اختلال فشار روانی بعد از حادثه

اختلال فشار روانی بعد از حادثه را پی تی اس دی (PTSD) گویند

(پی تی اس دی) از معدود اختلالات روانپزشکی است که بر اساس علت تعریف شده است.

در واقع بدون وجود استرسور یا آسیب این اختلال نمی تواند ایجاد شود. بهرحال واقعه آسیب زا به تنهایی جهت تشخیص، کفایت نمی کند و بسیاری از مردمی که تحت استرس قرار می گیرند، به این اختلال مبتلا نمی شوند. احتمالاً تعاملی بین حادثه و قربانی وجود دارد.

علائم پی تی اس تی با اهمیت و معنایی که فرد برای عامل فشارزا قائل است؛ یعنی، آنرا برای خود خطرناک احساس کند رابطه ی زیادی دارد. بین شدت استرسور و علائم پی تی اس دی ارتباط مستقیمی وجود ندارد. افرادی در معرض خطر ابتلا هستند که ترسو باشند، احساس عدم حمایت می کنند، بسیار خجولند یا احساس گناه زیادی دارند.

پی تی اس دی را باید با در نظر گرفتن عوامل زیست شناختی قبلی،عوامل روانی اجتماعی قبل از آسیب، خصوصیات عامل استرس زا، زمان و مکان حادثه، ویژگی های موقعیتی و شخصیتی و شرایط بعد از آسیب مورد برسی قرارداد. به علاوه معنای ذهنی عامل استرس زا نیز اهمیت دارد. بازمانده های یک سانحه ممکن است احساس گناه کنند و این مسئله می تواند آنها را نسبت به ابتلا به افسردگی و پی تی اس دی مستعد کرده یا آن را تشدید کند.

درمان در پی تی اس دی

روان درمانی در پی تی اس دی باید از اصول مداخله توام با حمایت، تشویق به پذیرش وقایع؛ آماده کردن و آموزش دادن، کسب مکانیسم های مقابله ای و قبول رویداد باشد.

حساسیت زدایی سیستماتیک می تواند در غلبه بر هراس اجتنابی مرتبط با آسیب موثر باشد. مدل درمانی دیگر خنثی افکار تهاجمی بیمار با سازمان دهی کردن ان هاست. در این روش درمانی، اتحاد درمانی بین درمانگر و بیمار مهم است و دارو نیز مختصر استفاده می شود. در این مدل تلاش می شود که آسیب با طرح واره های بقای زندگی به طور معنا داری منسجم و یکپارچه شود و افکار تهاجمی و اجتناب های بیمار کاهش یابد. در روش درمانی دیگر می توان از تکنیک بازگویی های روان شناختی نام برد. در این روش بیمار باید برای مرور حادثه و تخلیه ی احساسات مربوط به آن تشویق شود و برای آینده برنامه ریزی کند. این روش در صورتی مفید خواهد بود که بیمار توانایی یادآوری رویداد آسیب زای گذشته را داشته باشد و سراسیمه نگردد بستری کردن زمانی لازم است که بحران شدید، و یا احتمال خطر خودکشی یا دیگر کشی وجود دارد (منبع در فایل دانلودی)

...